Σελίδες

Τρίτη 27 Οκτωβρίου 2020

ΤΑ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΑ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΟΥ 1940



Στους Ἰταλούς τα Δωδεκάνησα παραδόθηκαν ἀπό τοὺς τούρκους τὸ 1912· ἐκμεταλλευόμενοι τὴν ἀρνητική γιὰ τοὺς Ἕλληνες ἐξέλιξη τῆς Μικρασιατικῆς ἐκστρατείας, προσήρτησαν τὰ Δωδεκάνησα στὴν Ἰταλική ἐπικράτεια τὸ 1923.

Ἔτσι, μὲ τὴν κήρυξη τοῦ Ἑλληνο-Ιταλικοῦ πολέμου, τὴν 28η Ὀκτωβρίου τοῦ 1940, τὰ Δωδεκάνησα ἦταν Ἰταλικό ἔδαφος. Ἡ ἐπίθεσις τῆς Ἰταλίας στὴν Ἑλλάδα καὶ ἡ κήρυξις τοῦ πολέμου, θεωρήθηκε ἀπό τοὺς κατοικοῦντες στὴν Ἀθήνα Δωδεκανησίους, ὡς κατάλληλος εὐκαιρία γιὰ τὴν ἀπελευθέρωση τῶν νησιῶν μας.

Ὁ ἐνθουσιασμός τῶν κατοίκων τῶν  Ἀθήνῶν, ἐνισχύεται ἀπό τὴν ἔκρηξη πατριωτισμοῦ τῶν Δωδεκανησίων κατοίκων της, καὶ οἱ ἑλληνικές σημαῖες ποὺ κυματίζουν, ἐνισχύονται μὲ δωδεκανησιακὰ λάβαρα ποὺ περιφέρονται ἐπί ἡμέρες στοὺς δρόμους τῶν Ἀθηνῶν , δηλώνοντας  τὸν πόθο τῶν Δωδεκανησίων νὰ πολεμήσουν γιὰ τὴν Ἑλλάδα.

Ἐπικεφαλῆς, ἡ Δωδεκανησιακὴ Νεολαῖα Ἀθηνῶν, ποὺ δυναμικὰ ζητᾶ νὰ καταταγῇ στὸν Στρατὸ.

Ἡ ἀποδοχή τοῦ αἰτήματος, ἀρχικῶς ἀπορρίπτεται.

Κατόπιν, ὁρίσθηκε ἡ Κεντρικὴ Δωδεκανησιακὴ Ἐπιτροπή, ὑπό τὸν Ἰωάννη Καζούλη καὶ μετὰ ἀπό ἐπιμονή, ὁ Ἰωάννης Μεταξᾶς κάνει δεκτὴ τὴν κατάταξη τῶν Ἰταλικῆς ὑπηκοότητος Δωδεκανησίων, καὶ τὴν συγκρότηση «Συντάγματος Δωδεκανησίων», ὡς τακτικῆς Μονάδος τοῦ Ἑλληνικοῦ Στρατοῦ παρὰ τὰ προβλήματα ἐξοπλισμοῦ καὶ διοικητικῆς μερίμνης  ποὺ ὑπῆρχαν.

                       



Τὴν ἐκπαίδευση καὶ τὴν προετοιμασία τῶν ἐθελοντῶν Δωδεκανησίων, καλεῖται νὰ ἀναλάβῃ ὁ ἔφεδρος Λοχαγὸς καὶ μετέπειτα Ταγματάρχης, Μάρκος Κλαδάκης, ἀπό τὴν Σύμη.

 Ἡ σύνθεσις τοῦ Συντάγματος Δωδεκανησίων ἀνά νησί προελεύσεως τῶν ἐθελοντῶν καταγράφεται ἀπό τὸν Μάρκο Κλαδάκη ὡς ἐξῆς:

Αστυπάλαια 12,
Κάλυμνος 433,
Κάρπαθος 309,
Κάσος 25,
Καστελλόριζο 48,
Κως 109,
Λειψοί 3,
Λέρος 98,
Νίσυρος 67,
Πάτμος 20,
Ρόδος 126,
Σύμη 262,
Τήλος 8,
Χάλκη 9,
κάτοικοι εξωτερικού 57.



Η συγκρότηση «Συντάγματος Δωδεκανησίων» δημιούργησε στην παροικία και στους καταταγέντες εθελοντές την πεποίθηση ότι αποστολή τους θα ήταν η απελευθέρωση των Δωδεκανήσων. Όμως οι αρμόδιοι αξιωματικοί εξαρχής κατέστησαν σαφές ότι επιχειρήσεις κατά των Δωδεκανήσων μπορούσαν να γίνουν μόνο σε συνεργασία με το Βρετανικό ναυτικό και ότι δεν υπήρχε κανένας σχεδιασμός για κατάληψη των Δωδεκανήσων. Αντίθετα πίστευαν ότι η απελευθέρωση των Δωδεκανήσων θα κατοχυρωνόταν στο Αλβανικό μέτωπο.


Τὴν 31ην Ἰανουαρίου 1941, ὁλόκληρο τὸ Σύνταγμα Δωδεκανησίων, ἐπελέγει ὡς τιμητικὴ συνοδεία στὴν κηδεία τοῦ Ἰωάννου Μεταξᾶ.

Τὴν 21ην Φεβρουαρίου 1941, ξεκινᾶ ἀπό τὴν Ἀθήνα γιὰ τὸ μέτωπο, τὸ Σύνταγμα Δωδεκανησίων, μὲ 1.586 ἐθελοντές Δωδεκανήσιους, ἕτοιμους νὰ ἀντιμετωπίσουν τὴν Ἰταλο-Γερμανικὴ εἰσβολή, καὶ νὰ θυσιαστοῦν γιὰ τὴν Ἑλλάδα.



           
                        ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΑ!!!







2 σχόλια: